بازگشت زامبی‌ها :

سایت گروه مجلات همشهری :اگر مشتری فیلم‌های ترسناک یا اهل بازی‌های رایانه‌ای باشید، حتما با واژه زامبی آشنا خواهید بود. زامبی‌ها موجوداتی فاقد روح هستند که جسمشان توسط یک نیروی اهریمنی تسخیر شده است. آنها دیوانه‌وار به هر چیز و هر کسی حمله می‌کنند و آن را نابود می‌سازند.
 از آنجا که زامبی‌ها فاقد روح هستند، بنابراین جزو مردگان محسوب می‌شوند و به همین خاطر در آثار تصویری جسم آنها را در حال پوسیدن نشان می‌دهند. زامبی‌ها با وجود خشونت نه چندان چشمگیرشان از ترسناک‌ترین کاراکترهایی هستند که تاکنون آفریده شده‌اند. مهم‌ترین علت ترسناک بودن زامبی‌ها آشنایی‌زدایی آنها از کاراکترهای مثبتی است که مخاطب آنها را می‌شناسد و نسبت به آنها احساس نزدیکی می‌کند؛ برای مثال در یک فیلم ژانر زامبی بیننده بارها و بارها درمی‌یابد که یکی از شخصیت‌های مهربان و دوست داشتنی فیلم به یک زامبی بدون احساس بدل شده است که بی‌هیچ ترحمی کشتار می‌کند و همین موضوع سبب ایجاد حس تعلیق و القای ترس و دلهره در مخاطب خواهد شد.
 اما جدای از جنبه سینمایی زامبی‌ها آیا تاکنون فکر کرده‌اید که اگر با یک زامبی مواجه شوید، چه می‌کنید؟ یا از آن بدتر اگر خود شما یک زامبی شوید چه خواهید کرد؟ اگر به این پرسش‌ها می‌خندید و گمان می‌کنید زامبی‌ها موجوداتی خیالی و صرفا ساخته و پرداخته ذهن دست‌اندرکاران صنعت سینما هستند، باید بدانید که چنین نیست و متاسفانه خطر زامبی شدن، شما و اطرافیانتان را تهدید می‌کند؛ البته نه به گونه‌ای سینمایی و داستانی، بلکه در شکل یک بیماری با نام سندرم کوتارد.
سندرم کوتارد یا توهم کوتارد که با نام‌های سندرم مرده متحرک، توهم پوچ‌انگارانه، توهم نیهیلیسمی و هذیان نفی نیز نزد پزشکان شناخته می‌شود؛ یک اختلال نادر روانی ـ‌ عصبی است که بر اثر آن شخص بیمار گمان می‌کند همچون یک زامبی مُرده و بدنش در حال فساد است.
 نام این بیماری از نام ژولز کوتارد، عصب شناس فرانسوی، گرفته شده است که برای نخستین بار در سال 1880 میلادی این بیماری را توصیف کرد و آن را هذیان نفی نامید. او در مقاله خود از یک مورد ابتلا به این بیماری با نام مستعار مادموازل ایکس نیز خبر داده بود که فرد بیمار در ابتدا منکر وجود خدا و شیطان شده و سپس اعلام کرده بود که برخی از اندام‌های بدنش وجود ندارند و از آن پس نیز از خوردن غذا امتناع کرده بود.
 در نهایت بیمار مذکور معتقد شده بود که ملعون ابدی‌است و دیگر نمی‌تواند به مرگ طبیعی بمیرد. از آن زمان تاکنون موارد بسیاری از ابتلا به این سندرم گزارش شده است و همه آنها وضعیتی کم‌وبیش مشابه مورد گزارش شده توسط ژولز کوتارد داشته‌اند.
برای مثال در یک مورد، شخصی پس از یک تصادف موتوری و آسیب دیدگی مغزش به این بیماری مبتلا می‌شود. این فرد پس از حادثه پیش آمده معتقد می‌شود که مُرده و وجود ندارد. جالب است بدانید وقتی مادر این فرد وی را با خود به آفریقای جنوبی می‌برد، شدت گرمای هوا و پوست تیره مردمان آنجا او را متقاعد می‌کند که به جهنم برده شده است! او به تدریج داستانش را کامل‌تر می‌کند و مدعی می‌شود که احتمالا پس از تصادف در اثر عفونت خون/ایدز/اُوِردوز درگذشته است و هم اکنون روح مادرش را به عاریت گرفته تا دوباره به دنیا باز گردد! تقریبا همه بیماران مبتلا به سندرم کوتارد چنین حال و روزی دارند. آنها خود را مرده می‌پندارند و گمان می‌کنند از برزخ و با روح عاریتی شخص دیگری به این دنیا بازگشته‌اند، غذا نمی‌خورند و معتقدند که دیگر نیازی به غذا ندارند، بوی پوسیدگی اعضای بدن خود را استشمام می‌کنند و حتی بعضی از آنها اعلام می‌کنند که حرکت کرم‌ها و حشرات را در درون بدنشان حس می‌کنند.
موارد نادر ابتلا به سندرم کوتارد سبب شده است که علل آن به درستی مشخص نشوند، اما حدس زده می‌شود این بیماری در اثر گسست ِ ارتباط ِ مابین بخش‌های ِ شناسایی ِ چهره ِ مغز و بخش‌های ارتباط دهنده احساسات به آن شناخت‌ها به وقوع می‌پیوندد.
 این قطع ارتباط باعث می‌شود که بیمار گمان کند تصویر مشاهده شده همان چیزی نیست که باید باشد و در نتیجه نمی‌تواند با چیزهایی که می‌بیند ارتباط صحیح برقرار کند. این عدم ارتباط در حالت‌های خفیف سندرم کوتارد به صورت بیزاری بیمار از خود، عدم شناسایی چهره در آینه، احساس ناامیدی و پوچی، استشمام بوی بد از بدن و... بروز می‌کند اما در حالت‌های وخیم آن بیمار گمان می‌کند که مرده یا اصلا وجود ندارد.
 در این شرایط او هنگام خطاب قرار دادن خود از افعال زمان گذشته استفاده می‌کند و اگر مورد درمان قرار نگیرد، احتمال خودکشی وی نیز وجود دارد.
اگر چه از دیدگاه تئوریک جنسیت بر احتمال ابتلا به سندرم کوتارد بی‌تاثیر است، اما مطالعات نشان داده‌اند که این بیماری معمولا در خانم‌های میانسال و کهنسال به وقوع می‌پیوندد. همچنین برخی اختلالات عصبی همچون شیزوفرنی، صرع، افسردگی دوقطبی، افسردگی عمومی و... می‌توانند زمینه ساز بروز این بیماری شوند.
در برخی از موارد نیز مشاهده شده است که پس از آسیب‌های وارد شده به ناحیه سر یا تصادفات رانندگی شخص به سندرم کوتارد مبتلا شده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: